ΠΕΡΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ

Ας πούμε μερικά πράγματα για ανακρίσεις, βασανιστήρια, χειραγωγήσεις ατόμων και μαζών, για δημιουργία πειθήνιων οργάνων, εκτελεστών, βασανιστών , αυτοκτονικών βομβιστών και φυσικά και για λίγο ΚΑΙ.

Ας πάρουμε τα δεδομένα. Ο άνθρωπος είναι μια ψυχοσωματική οντότητα που απλά σημαίνει ότι αν θέλεις να επηρεάσεις την ψυχή του επηρεάζεις το σώμα του αλλά και το αντίστροφο.

Στις ανακρίσεις λοιπόν η ανακριτική ομάδα για να μπορέσει να κάμψει την ελεύθερη βούληση του ατόμου εφαρμόζει συνδυασμούς των παρακάτω τεχνικών

1. Σωματική κούραση (ορθοστασία, περπάτημα έντονες γυμναστικές ασκήσεις)

2. Αϋπνία

3. Πεινά και δίψα

4. Έκθεση σε πολύ κρύο ή σε πόλη ζεστή και εναλλαγές

5. Αισθητηριακή απομόνωση είτε με κάλυψη αυτών ματιών είτε με υποβολή σε έντονους θορύβους (μπορεί να είναι και μουσική) είτε σε ελεγχόμενο δωμάτιο (βλέπε λευκά κελιά)

6. Πρόκληση έντονων σωματικών πόνων (ξυλοδαρμός, φωτιά ρεύμα χημικά άβολες θέσεις κλπ κλπ)

Ψυχολογικά η ανακριτική ομάδα εφαρμόζει τα εξής

1. Άνοια βαρεμάρα

2. Φόβο

3. Ελπίδα

4. Προσμονή.

5. Πανικό

6. Ανακούφιση

7. Διακοπή επικοινωνίας

8. Απαγόρευση ομιλίας

9. Υπαγωγή σε μονότονους χαμηλόσυχνους ήχους (ψυχοσωματικό αυτό)

10. Λάμψεις έντονου Φώτος (και αυτό ψυχοσωματικό)

11. Ταπεινώσεις και εξευτελισμούς

Ποιος όμως ο σκοπός να υποβάλει κάποιος τους ανθρώπους σε αυτές τις διαδικασίες:

Όσο και να φανεί περίεργο η απόσπαση πληροφοριών αποτελεί το μικρότερο κομμάτι

Συνοπτικά οι λόγοι είναι οι παρακάτω (η σειρά που θα αναγράφουν είναι τυχαία και όχι σπουδαιότητα)

1. Απόσπαση πληροφοριών
2. Να τους μετατρέψει σε όργανα εκτέλεσης πράξεων
3. Να τους κάνει άβουλους χωρίς δυνατότητα ατομικής ελεύθερης σκέψης και επομένως αντίδρασης.
4. Να τους εμφυσήσει ένα ιδεώδες που πρέπει να υπηρετήσουν (βλ. εκπαίδευση ειδικών δυνάμεων)
5. Να τους διαλύσει την προσωπικότητα ώστε να μην αποτελούν μελλοντικούς αγωνιστές (βλ. παλαιστίνιους έγκλειστους σε ισραηλινές φυλακές)
6. Να φοβίσει την κοινωνία και να τους χρησιμοποιεί ως παράδειγμα  προς αποφυγή (βλ. φυλακισμένους  παγκοσμίους)
7. Να τους κάνει πειθήνιους στα κελεύσματα μιας κεντρικής εξουσίας (βλέπε γκουλαγκ πρώην σοβιετικής ενώσεως και σημερινής Κίνας)
8. Και το σημαντικότερο είναι να δημιουργήσει αγέλες μαζών με παρόμοιο τρόπο χειραγώγησης και υπακοής σε άνωθεν εντολές

Ας δούμε τώρα σε ποιους χώρους εφαρμόζονται όλα αυτά

1. Φυλακές
2. Φανερά και μυστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης πολιτών
3.  Στρατιωτικά Στρατόπεδα
4. Σχολεία
5. Μέσα στα σπίτια
6. Χώροι εργασίας (ειδικά δημοσίου)
7. Στους δρόμους (πορείες διαδηλώσεις)

Γενικά δεν υπάρχει ΄χώρος που η καθεστηκυία τάξη να μην εφαρμόζει μεθόδους επιβολής και χειραγώγησης

1. Ας προσπεράσουμε τα αυτονόητα, φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης και να δούμε εν τάχη τα άλλα.

2. Στρατιωτικά στρατόπεδα. Οι διαδικασίες περιλαμβάνουν επίπονες ασκήσεις και ψυχολογική πίεση με έναν σκοπό,  δηλαδή την πίστη στην έννοια του Έθνους την αφοσίωση στην Πατρίδα και στους ανώτερους. Όλα αυτά είναι απαραίτητα πολύ απλά  γιατί η επιδίωξη είναι η δημιουργία και η κατασκευή καλοσυντονισμένων ομάδων  έτοιμων  και πεπεισμένων  για να εκτελέσουν εντολές χωρίς δεύτερη σκέψη για την προστασία της <<πατρίδας>> (αυτό δεν είναι κατά ανάγκην κακό αλλά δεν θα το αναλύσουμε εδώ.)

3. Σχολεία. Εδώ οι μέθοδοι βασανισμού των παιδιών είναι:
 η ακινησία

• η απαγορεψη ομιλίας
• ο καταναγκασμός της αποδοχής της αυθεντίας του δάσκαλου
• η αποκοπή από το οικογενειακό περιβάλλον
• οι τιμωρίες
• οι ψυχολογικές πιέσεις από δάσκαλους και συμμαθητές
• ο εγκλεισμός σε αίθουσες και σε καγκελοφρακτες αυλές
• η αποκοπή από το φυσικό περιβάλλων
• οι αναγκαστικές εργασίες που δεν συμβαδίζουν με τις παιδοψυχολογίες ανάγκες

Το σύστημα απλά από νωρίς αρχίζει να δημιουργεί τις άβουλες παραγωγικές ανθρωπομαζας.

4.Στον οικιακό χώρο  μας, η παρέμβαση του συστήματος  στην σύγχρονη εποχή γίνεται μέσω δυο μεθόδων

Πρώτη μέθοδος είναι η ίδια η αστική αρχιτεκτονική και ρυμοτομία. Οι πόλεις είναι δομημένες σαν bogs στρατοπέδων συγκέντρωσης όπως το Νταχάου ή το Άουσβιτς. Μεγάλη πυκνότητα κατοίκων, δρόμοι σαν διάδρομοι φυλάκων, συνεχής επιτήρηση. Ακόμα και η μετακίνηση από πόλη σε πόλη επιδιώκεται να γίνεται με κλειστούς αυτοκινητόδρομους και τα διόδια δεν είναι τίποτα άλλο από check points. Όσον αφορά τις αεροπορικές μεταφορές εκεί, προφασιζόμενοι την ασφάλεια της πτήσης υπάρχει ένας εξοντωτικός και εξευτελιστικός έλεγχος ίδιος με αυτών των φυλακισμένων. Όλα αυτά είναι για να εκμηδενίσουν την ελεύθερη προσωπικότητα να σε βάλουν να σταθείς στην σειρά να υποκύψεις να ελέχθης

Η δεύτερη μέθοδος σύγχρονη αυτή είναι τα ΜΜΕ και τα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης. Όσοι βλέπουν τηλεόραση δεν αντιλαμβάνονται ότι η κύρια επιδίωξη των ΜΜΕ δεν είναι η μετάδοση του περιεχομένου αλλά της μορφής. Εδώ στα τηλεοπτικά παράθυρα εμφανίζεται μια νέα μέθοδος της ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ. Επειδή δεν υπάρχει η δυνατότητα της επαφής χρησιμοποιούν την μέθοδο των φωνών, όλοι ουρλιάζουν χωρίς να λένε τίποτα, εναλλαγές παραθύρων , εναλλαγές Φώτος και ένα περιεχόμενο γεμάτο απειλές και καταστροφολογία. Βλέπουμε βασανιστές να μας ουρλιάζουν μέσα στα μούτρα, να μας κουνάνε υποτιμητικά το δάχτυλο, να μας χλευάζουν, να μας λοιδορούν. Οποίος ξεχάστηκε ας ρίξει μια μάτια στην αρχή για τις μεθόδους βασανισμών.
Όσον αφορά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτά αποσκοπούν πάλι στην αποκοπή μας από το φυσικό περιβάλλον και στην πλύση του εγκέφαλου μέσω των ίδιων αναπαραγαγώμενων και επαναλαμβανόμενων θεμάτων. Να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι οι συστημικοι μηχανισμοί χειραγώγησης ελέγχουν (πολλά τα πρόθυμα τσιράκια και γιουσουφακια) πληθώρα ιστοσελίδων και blogs καθώς και πάρα πολλούς λογαριασμούς σε fib και twitter (αυτό κάνουν τα κόμματα, έχουν φθηνούς  πιτσιρικάδες που ανοίγουν από 50 λογαριασμούς ο καθένας) και μας βομβαρδίζουν όχι απλά ψεύτικη και άχρηστη πληροφορία αλλά μας φορτώνουν με δεδομένα επιστημονικά επιλεγμένα ώστε να μας προκαλούν αποσυντονισμό από την μια μεριά, βραχυκυκλώσεις όσον αφορά τις εγκεφαλικές διαδικασίες και εθισμό. Ταυτόχρονα κόβουν την πραγματική ανθρώπινη επικοινωνία  και μας απομονώνουν από το περιβάλλουν. Για να κάνουμε τον παραλληλισμό ας σκεφτούμε τον κόσμο που κάθεται στις καφετέριες βουτηγμένος μέσα σε μια οθόνη,  με την αναγκαστική σιωπή που επιβάλλεται  στις αυστηρές φυλακές. Με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδικτυο,  το σύστημα γλιτώνει τον φύλακα που μαστιγώνει αυτόν που πάει να μιλήσει

5. Χώροι εργασίας, Και εκεί μια από τα ίδια, κλειστό περιβάλλον, μπαίνεις στην γραμμή, κάθεσαι ακίνητος στον προϊστάμενο, ζητάς άδεια για να μετακινηθείς. Σημεία ελέγχου στις σύγχρονες επιχειρήσεις, κάρτες ασφάλειας , ελεγχόμενες πόρτες σεκιουριτάδες, έλεγχος και αναφορές. Και για τα στελέχη μέσω των λεγόμενων σεμιναρίων υπάρχει η τεχνική του να κανείς δηλώσεις πίστης στην εταιρεία. (κάτι σαν την κριτική και αυτοκριτική που υπάρχουν στις κομματικές οργανώσεις)

6. Και πάμε στο πιο ύπουλο εργασία μαζικού βασανισμού και χειραγώγησης. Σε αυτό που αποκαλούμε αγωνιστικές (ή μη) πορείες και διαδηλώσεις.
Ας εξετάσουμε ένα οργανωμένο blog ανθρωπομαζας καθοδηγούμενο  πχ από το ΠΑΜΕ (ή για να μην χαλάσουμε καρδιές, από την οποιανδήποτε οργανωμένη ομάδα) κάνοντας πάντα τους αναγκαίους παραλληλισμούς:

Μια στιγμή όμως να ορίσουμε και να αναλύσουμε την ΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ.

Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει ένα πλήθος προσώπων και έχει συγκεκριμένη οργανωτική μορφή. Οι συμμετέχοντες μπορεί να συνειδητοποιούν τον ρόλο τους και την θέση τους σε αυτή  ή  μπορεί και να μην την συνειδητοποιούν .

Χρησιμοποιεί  (η ανακριτική ομάδα) μέσα, εργαλεία και τεχνικές οι οποιες έχουν αναπτυχθεί πάνω σε επιστημονικές βάσεις.

Το πολυπληθέστερο τμήμα της αποτελείται από τους ανώνυμους και απρόσωπους «εργάτες-βασανιστές» αυτοί εμφανίζονται πάντα σε μπουλούκι και κάνουν τις - χοντροδουλειές και τις πιο άτσαλες (αλλά αναγκαίες στην ανακριτική – αναμορφωτική διαδικασία) έρχονται μόνο σε στιγμιαία επαφή με το υποκείμενο αναμόρφωσης

Πιο πάνω στην βαθμίδα είναι οι βοηθοί. Ελαφρώς τεχνικά καταρτισμένοι και ενίοτε αναγνωρίσιμοι

Ανεβαίνοντας βαθμίδα περνάμε στον αρχηγό και υπαρχηγό (ή τον καλό και τον κακό μπάτσο). Αυτοί οι δύο παίζουν έναν συγκεκριμένο ρόλο, και εναλλάσσονται σε στιγμές έντασης και χαλάρωσης για τον ανακρινόμενο έτσι ώστε να του αποδιοργανώνουν τελείως τον ψυχισμό του. Κάποιες άλλες φορές μπορεί να υπάρχει ο ΕΝΑΣ ο ΜΕΓΑΛΟΣ ανακριτής ο οποίος είναι πάντα καλός και το αποκούμπι του βασανισμένου. Τότε συνήθως οι «κακοί» είναι δύο (ή και περισσότεροι ανάλογα με τις ανάγκες).
Έξω από την ιεραρχία της ανακριτικής ομάδας υπάρχουν οι επιστημονικοί, οι  τεχνικοί και οι ιατρικοί σύμβουλοι (δεν θα αναλύσουμε εδώ τους ρόλους τους) και υπάρχουν και οι καταγραφείς – γραμματείς που κρατάνε όλη την απαραίτητη χαρτούρα.

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω η πιο συνηθισμένη χρήση των βασανισμών είναι αυτής της μαζικής χειραγώγησης. Είναι εύκολα κατανοητό ότι σε αυτήν την περίπτωση είναι δύσκολο και ακριβό να υπάρχουν οι διαθέσιμοι πόροι για την συλλογή των θυμάτων (εκτός ειδικών περιπτώσεων, όπως πόλεμοι, εξεγέρσεις ή στις μέρες μας το φαινόμενο ISIS). Για να διευκολυθούν λοιπόν τα πράγματα πρέπει τα θύματα να μεταφερθούν «ιδίοις εξόδοις» στους τόπους βασανισμών. Και εδώ είναι το πονηρό σημείο της υπόθεσης. Αυτόν τον ρόλο τον αναλαμβάνουν οργανώσεις όλων των ειδών (από άκρα δεξιά σε άκρα αριστερά, επίσημα κόμματα , ακτιβιστικές οργανώσεις, ημιπαρανομες αντιεξουσιαστικές κλπ) οι οποίες ενδεδυμένες τον επαναστατικό και ανατρεπτικό μανδύα εγκλωβίζουν τις ανθρωπομαζας σε ανούσιες ενέργειες και τις οδηγούν κατευθείαν στους βασανιστές. 
Το παιχνίδι είναι απλό και έχει πολλαπλά οφέλη για το σύστημα. Είναι τόσο απλό που τα εθελοντικά θύματα δεν καταλαβαίνουν ότι μια πορεία ή μια διαδήλωση που διοργανώνεται από τον οποιονδήποτε δεν έχει κανένα κίνδυνο για το σύστημα αλλά ουσιαστικά οδηγούνται οι μάζες στον χώρο αναμόρφωσης. Δεν χρειάζεται φαντασία, ας αναλογιστούμε τι έγινε με τους «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ»  ολική ήττα και αποτυχία του λαού να αντιστρέψει μια κατάσταση.

Ας σκεφτούμε τον ξεσηκωμό για τον Αλέξη το 2008 το ίδιο και εκεί

Ας πάμε στην Κερατέα και στην Λευκιμμη, και δεν εξαντλούνται εδώ τα παραδείγματα.

Αν σκεφτούμε ποιος πρωτοστατεί στις άσκοπες πορείες και διαδηλώσεις καταλαβαίνουμε εύκολο ποιος πρωτοστατεί και στην προδοσία και εκμετάλλευση του λαού.

Όταν το σύστημα έχει εξοπλιστεί με άρτια εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες ομάδες (εκπαιδευμένες όμως σε συγκεκριμένο πεδίο δράσης) ποιος ο λόγος να ωθεί κάποιος καταπάνω τους ασυντόνιστες μάζες κόσμου που σίγουρα δεν θα έχουν ούτε καν μια συμβολική κυριαρχία επί των δυνάμεων καταστολής; Η απάντηση είναι απλή του πάνε στον τόπο θυσίας και βασανισμού όπου θα αναμορφωθούν μαζικά έστω και για κάποιο χρονικό διάστημα)

Αν γίνει και μια σύντομη αναφορά στην σύγχρονη ιστορία του ΚΑΙ την συμβολή του σε αυτήν την μεθόδευση

Στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο προσφέρθηκε να στείλει μέλη του να πολεμήσουν στο μέτωπο (δηλαδή να πάνε να σκοτωθούν) αντί να φροντίσει για την εκ μετόπισθεν πάλη.

Ενώ είχε την δύναμη των οπλών έκανε πορεία με άοπλο λαό και είχαμε τα Δεκεμβριανά

Τροφοδότησε την Μακρόνησο μην αφήνοντας τα μέλη του να υπογράψουν δήλωση μετανοίας (στην πολιτική μετράει τo αποτέλεσμα και οι τακτικοί ελιγμοί δεν είναι απαραίτητα κακό πράγμα)

Στην μεταπολίτευση αναλώνεται σε επιθέσεις ένατων εθνικιστών και αντιεξουσιαστών δρώντας διασπαστικά για τον λαό. (Μην ξεχνάμε και την συμβολή του για την διάλυση της κατάληψης του Χημείου και την πρόσφατη περιφρούρηση της βουλής)

Όλες αυτές οι ενέργειες είναι ολέθριες για τα ρομαντικά και αγωνιστικά μέλη του και ακόμα πιο ολέθριες για τον Ελληνικό Λαό.