Περί Ασύλου και ασύλων

Άσυλο; ποιο άσυλο; Ορισμένα πράγματα ή πρέπει να τα χάνουμε ή να τα κατακτούμε για να καταλάβουμε την αξία τους. Εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχει καμιά διακίνηση ελεύτερων ιδεών στα πανεπιστήμια και στα πολυτεχνεία. Δεν είναι ανάγκη να βαυκαλιζόμαστε με τέτοιες φαντασιώσεις περί ελευθερίας της διακίνησης των ιδεών γιατί για να διακινηθούν οι ιδέες πρέπει να υπάρχουν ιδέες και από ότι φαίνεται στα γυμνάσια και στα λύκεια παράγονται ιδέες και ας μην έχουν άσυλο. Αυτό που αναρωτιέμαι είναι αν έχει καταλάβει κανένας ότι το "άσυλο" είναι χρήσιμο στους κατασταλτικούς μηχανισμούς, γιατί έτσι συγκεντρώνει τους "άτακτους" σε ορισμένους χώρους και δεν διασπείρονται σε πολλαπλούς και αποσυγκεντρωμένους χώρους αναταραχής. ΑΣΧΕΤΟ αφού κάποιοι από τους άντρες των δυνάμεων καταστολής την βρίσκουν να πλακώνονται με τους αντίστοιχους των διαδηλωτών γιατί δεν κανονίζονται ανά τακτικά διαστήματα συναντήσεις τους σε ασφαλείς και απομονωμένους χώρους (στα νταμάρια της αττικης πχ) με σαφής όρους συμπλοκής. Εννοείται ότι θα κινηματογραφούνται αυτοί οι αγώνες και θα υπάρχουν και θεατές (και μπορούμε και να πουλάμε και τα δικαιώματα)με αυτόν τον τρόπο και εκτόνωση θα υπάρχει και θα είναι ενας καλός χώρος πρακτικής των φοιτητών ιατρικής.
Ας γυρίσουμε στο θέμα μας περί ασύλου. Η κατάργηση του θα έδινε την ευκαιρία για μια ουσιαστική συζήτηση και αγώνα για την ξανακατάκτηση του με ουσιαστική χρησιμότητα πια.