Όποτε θέλω το πιάνω όποτε θέλω το αφήνω και ουλει δεν κάνουμε
Περι του νοήματος "του χρωστάω"
Αμα ανατρέξουμε στα πολύ παλιά χρόνια στις πρώτες αγροτοκτηνοτροφικές κοινβνίες κοινωνίες η ένοια του δανείζω αυγά υπήρχε μόνο όταν η σωματική δυνατότητα που συμπλοκή του αιτούντος δανεισμού αυγών ήταν κατώτερη αυτού που ειχε περίσευμα αυγών. Αμα ειχε την δύναμη του τα σήκωνε και δια χειρός λύναναι το πρόβλημα. Αυτό φανερώνεται και από τα ομηρικά έπη, αν ο άλλος δεν είχε την δύναμη να φυλάκη την περίσια των υλικών του αγαθών απλά δεν είχε περίσσεια. Περνάνε κάπως τα χρόνια και καποια ανακαλύτπυν ότι για να φυλάξουν τον πλούτο τους χρειάζονται στρατό ο οποίος δεν καλιεργεί δεν εκτρέφει ζώα δεν χτιζει (αρα αντιπαραγωγικός) παρα μόνο προστατεύει τον πλουτο αυτού που τον μισθώνει αλλά ταυτόχρονα καταναλώνει για να προστατευει (ενα είδος κοινωνικής αδιανομής) Περνάνε τα χρόνια και κάποιοι ανακαύπτουν ότι γιατί να μειώνονται τα περισευματα των αγαθών τους και να μην κάνουν κάτι καλύτερο, να πείσουν κάποιους αφελείς ότι μια ανώτερη σύναμη (βλέπε θεός κλπ) εχει αποφασίσει να μοιράσει τα υλικά...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου